Κανονισμός που εφαρμοζόταν στα βαρέα αγωνίσματα. Κατά κυριολεξία σημαίνει τη νίκη που πετυχαίνει ο αθλητής χωρίς να σκονιστεί, δηλαδή χωρίς να πέσει στο έδαφος. Ουσιαστικά νίκη ακονιτί κερδιζόταν, όταν ο ένας από τους δύο αθλητές αποσυρόταν από το αγώνισμα, από φόβο για τον αντίπαλό του, ή όταν κάποιος από τους διαγωνιζομένους τιμωρείτο από τους ελλανοδίκες για παραβίαση κανονισμών, οπότε προφανώς ο αντίπαλός του ανακηρυσσόταν νικητής χωρίς να αγωνιστεί. Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι ο κανονισμός αυτός εφαρμοζόταν μόνο στο αγώνισμα της πάλης, όμως υπάρχουν στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων παραδείγματα νικών ακονιτί τόσο στην πυγμή όσο και στο παγκράτιο. Ο πρώτος αθλητής που πέτυχε νίκη ακονιτί φαίνεται ότι ήταν ο παγκρατιαστής Δρομεύς από τη Μαντίνεια στην 75η Ολυμπιάδα (480 π.Χ.), όταν οι ελλανοδίκες απέκλεισαν από τους αγώνες το φημισμένο Θεαγένη.
Θεματικές Ενότητες Περί αθλητισμού
Έκθεση επάθλων του Σπύρου Λούη: “Γέφυρα” αρχαίων – σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.
Η πραγματοποίηση της Τελετής Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο στις 12 Μαρτίου 2020, αποτέλεσε το έναυσμα για μια ενδιαφέρουσα συνέκθεση δυο πολύτιμων αντικειμένων από το Υπουργείο Πολιτισμού και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας. Πρόκειται Διαβάστε περισσότερα…